Nierschade door nachtelijke ademhalingsstoornis
Langzamerhand wordt duidelijk dat patiënten met apneu risico lopen op nierproblemen als gevolg van hun nachtelijke ademhalingsproblemen. Uit Canadees onderzoek blijkt: hoe ernstiger de apneu, des te hoger het risico op problemen met de nieren.
Een apneu is een korte onderbreking van de ademhaling. Deze komen voor tijdens de slaap. Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor apneus, maar bij OSAS gebeurt dat omdat de keel tijdelijk dicht komt te zitten. De ademstilstanden veroorzaken zuurstoftekort (hypoxie); niet zó erg dat de patiënt stikt, maar dit zuurstoftekort heeft wel gevolgen. Zo gaat de hoeveelheid zuurstof in het bloed omlaag. Dit zorgt er dan weer voor dat het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (‘RAS‘ of ‘RAAS‘; het systeem dat de bloeddruk reguleert) actiever wordt, waardoor de bloeddruk omhooggaat, en dat heeft op de lange termijn negatieve gevolgen voor de nieren.
De Canadese artsen onderzochten patiënten met apneu. Sommigen van hen hadden ’s nachts vaak te maken met zuurstoftekort; bij hen daalde de hoeveelheid zuurstof in het bloed zodanig dat de onderzoekers hen indeelden in de groep met ‘continue hypoxie’. Bij anderen was er meer sprake van episodes met zuurstoftekort; de onderzoekers plaatsten deze patiënten in de categorie ‘onderbroken hypoxie’. Vervolgens testten de onderzoekers de deelnemers op activiteit van het RAS tijdens de episodes met apneu.
Uit het onderzoek blijkt dat patiënten met een continue hypoxie een veel actiever RAS hebben dan de patiënten met onderbroken hypoxie. Daardoor lopen de continue hypoxiepatiënten, ofwel de patiënten met een ernstiger vorm van apneu, een groter risico op bloeddruk- en nierproblemen op de lange termijn.
Bron: ATSjournals